Beleggen in beleggingsfondsen

Met beleggingsfondsen kan via één enkele belegging worden belegd in een mandje effecten, zoals aandelen, obligaties, grondstoffen of een mix van effecten. Dit biedt diversificatievoordelen en derhalve zijn beleggingsfondsen geliefd onder beleggers. Ondanks deze populariteit is het goed mogelijk dat er nog vragen zijn over de werking en de kenmerken van dit product.

Let op: Een beleggingsfonds belegt in activa welke aansluiten op de gestelde beleggingsdoelstelling. Deze doelstelling kan variëren van defensief tot offensief. Offensieve fondsen nemen doorgaans meer risico’s om zo mogelijk hogere winsten te behalen. Defensieve fondsen nemen daarentegen minder risico’s en hebben om die reden een minder hoog winstpotentieel. Voordat u belegt in dergelijke fondsen, dient u er eerst zeker van te zijn dat het beleggingsbeleid- en doelstelling van het effect aansluiten op uw profiel.

Introductie

Een beleggingsfonds verzamelt kapitaal van individuele beleggers, dat vervolgens door één of meer professionele fondsbeheerders wordt belegd in verschillende activaklassen zoals aandelen, obligaties, valuta’s, vastgoed en grondstoffen. In ruil daarvoor rekenen fondsbeheerders van een beleggingsfonds een vergoeding aan de belegger.

Beleggingsfondsen zijn populair onder beleggers omdat middels dit product relatief simpel gespreid kan worden belegd. Met een enkele transactie belegt u gediversifieerd in verschillende activaklassen en marktsectoren. Via beleggingsfondsen krijgt de belegger de mogelijkheid te beleggen in een sector of product die anders ontoegankelijk is voor beleggers. Echter, leidt dit aspect ook tot het risico dat belegd wordt in een product waar relatief weinig kennis van is, of tot het risico dat het product illiquide is.

Het ingelegd kapitaal van beleggingsfondsen wordt gealloceerd in een hoeveelheid verscheidende activa. Elk aandeel of eenheid reflecteert een gelijke waarde van de totale fondswaarde. Wanneer u in een beleggingsfonds belegt, kan het voorkomen dat u van dit effect vergoedingen ontvangt. Hieraan liggen eventuele dividenden van de onderliggende waarden of winstgevende beleggingen ten grondslag. In algemene zin wordt één keer per handelsdag gehandeld in beleggingsfondsen.

Beleggingsfondsen worden in de regel geleid door een portfoliomanager, die wordt ondersteund door een team van ervaren beleggingsexperts. De portfoliomanager doet uitvoerig onderzoek naar interessante beleggingsmogelijkheden. Gestuurd door het beleggingsbeleid- en de doelstelling onderhoudt, en bouwt het team aan het beleggingsfonds. Gelet op dit aspect, is het geen vereiste voor individuele beleggers om kennis in de onderliggende activa te hebben en om eigen onderzoek te verrichten. Echter, de keerzijde van dit voordeel is dat het beleggen in beleggingsfondsen leidt tot hogere kosten ten opzichte van het investeren in individuele aandelen of ETF’s.

Type beleggingsfondsen

De belegger kan kiezen uit een aantal typen beleggingsfondsen. Deze verschillende soorten worden hieronder uiteengezet.

Aandelenfondsen

Dit effect belegt het ingelegd kapitaal, zoals de naam doet vermoeden, in aandelen van bedrijven. Aandelenfondsen onderscheiden zich door de focus in specifieke industrieën of bedrijven waarin het effect investeert. De focus kan specifiek liggen op – om een paar voorbeelden te noemen – small-cap aandelen, opkomende markten, technologiebedrijven, duurzame bedrijven of blue-chip aandelen. Er bestaan verschillende aandelenfondsen met een scala aan risicoprofielen en een verschil in winstpotentieel.

Gebalanceerde fondsen

Een gebalanceerd effect belegt in een mix van verschillende beleggingsproducten. Fondsbeheerders streven diversificatie na, door zowel in aandelen en obligaties te beleggen.

Geldmarktfondsen

Geldmarktfondsen beleggen in uiterst liquide instrumenten, waarbij men kan denken aan geld, schuldpapier en niet-bancaire financiële instellingen. Het rendement op deze beleggingen is afhankelijk van de rentetarieven. Normaliter bieden geldmarktfondsen enigszins meer rendement ten opzichte van de geldmarkt en worden gekenmerkt door een laag risicoprofiel.

Obligatiefondsen

Een obligatiefonds belegt in obligaties zoals bedrijfs- en staatsobligaties. Deze zijn zowel belastbaar als niet belastbaar. Obligatiefondsen keren veelal vergoedingen uit, welke voortkomen uit periodieke couponbetalingen en terugbetaling van de nominale waarde. In de praktijk worden obligatiefondsen doorgaans geschaard onder de categorie met een laag risicoprofiel en een conservatief karakter. Het kan voorkomen dat een obligatiefonds aan de andere kant van het risicospectrum zit. Zulke risicovolle obligaties worden junk bonds genoemd. Dergelijke fondsen hebben mogelijk hogere inkomsten en een hoger risicoprofiel.

Indexfondsen

Een indexfonds is sterk vergelijkbaar met een financiële marktindex, zoals de Standard & Poor’s (S&P) 500. Een indexfonds volgt en weerspiegelt de bewegingen van een dergelijke index nauw. Sterker nog, een indexfonds lijkt veel op een aandelenfonds aangezien het ook een breed palet aan aandelen volgt. Een fondsbeheerder verricht weinig inspanningen, aangezien het effect de index simpelweg nabootst. Dit geeft als voordeel dat indexfonden doorgaans relatief goedkoop zijn.

Op deze webpagina worden aandelen gebruikt wanneer het gaat om de onderliggende effecten van de beleggingsfondsen.

Alternatieve fondsen

Alternatieve fondsen worden ook wel hedgefondsen genoemd, die beleggen in niet-traditionele beleggingsinstrumenten. Denk hierbij aan wereldwijd vastgoed, valuta en illiquide producten als privéleningen. Fondsbeheerders streven over het algemeen rendementen na, welke niet nauw correleren met traditionele beleggingsinstrumenten of benchmarks. In de praktijk wordt in een hedgefonds belegd vanwege het diversificatievoordeel. De risicoprofielen van dergelijke fondsen verschillen. Dit is afhankelijk is van de beleggingsdoelstelling- en beleid. Deze kenmerken worden vaak besproken in de fondsbrochures. Vergeleken met traditionele fondsen zijn met alternatieve fondsen vaak hogere kosten gemoeid. Voordat u belegt in een alternatief fonds, is het belangrijk om het beleggingsbeleid en de trackrecord van het effect door te nemen.

Beursgenoteerd

Een onderscheid dient gemaakt te worden in beleggingsfondsen die beursgenoteerd zijn en fondsen die geen beursnotering hebben.

  • Beursgenoteerde beleggingsfondsen
    Beleggingsfondsen die een beursnotering hebben zijn gemakkelijk te verhandelen via een broker c.q. bank, omdat deze genoteerd zijn aan een beurs die veelal aangeboden wordt door de broker of bank. Doordat beursgenoteerde beleggingsfondsen ook dagelijks op de aandelenbeurs verhandeld worden, is de fondswaarde gevoelig voor significante volatiliteit (prijsfluctuaties) die het gevolg is van de ontwikkelingen van de onderliggende aandelen, gepaard met het gevoelige marktsentiment.
  • Niet-beursgenoteerde beleggingsfondsen
    Beleggingsfondsen zonder beursnotering zijn te verhandelen per eenheden, aangezien deze aangemerkt worden als zogenoemde managed funds. Eenheden van deze beleggingsfondsen hebben geen notering op de beurs en zijn om die reden over-the-counter (OTC) te verhandelen. Dergelijke fondsen hanteren specifieke handelsdagen en de handel wordt verricht aan het einde van de dag. Informatie omtrent het effect is op aanvraag beschikbaar bij de fondsbeheerders.
Mogelijkheden

Beleggen in beleggingsfondsen biedt de belegger een legio mogelijkheden die aansluiten op verscheidene beleggingsstrategieën. Voordat u beleggingsbeslissingen maakt, is het aan te raden dat u een afweging maakt van de voordelen van beleggingsfondsen enerzijds en van de risico’s en kosten anderzijds.

Diversificatie

Met het spreiden van financiële middelen in een hoeveelheid verschillende aandelen (of andere beleggingsinstrumenten) verlaagt u de risico’s, doordat eventueel slechtlopende individuele beleggingen minder impact hebben op uw gehele portefeuille. Via beleggingsfondsen heeft u toegang tot een breed scala aan beleggingsproducten, waarmee diversificatie wordt gerealiseerd. Ter illustratie, een beleggingsfonds bestaat doorgaans uit meer dan honderd verschillende activa. Het opbouwen van een dergelijke, gediversifieerde portefeuille is voor de individuele belegger een flinke opgave, omdat het veel kapitaal en tijd vergt. Voor de individuele belegger is het goedkoper om met één transactie te beleggen in een beleggingsportefeuille, ten opzichte van het maken van veel transactiekosten voor het opbouwen van een soortgelijke portefeuille. Wanneer de financiële middelen van de individuele belegger beperkt zijn, is het onmogelijk om op deze wijze zo’n gespreide portefeuille op te bouwen.

Groei van inkomen en vermogen

Beleggingsfondsen kunnen rendement bieden in de vorm van inkomens- en vermogensgroei. Uitkeringen worden in de praktijk per kwartaal uitgekeerd aan de belegger. Het ingelegde kapitaal van de beleggingsfondsen wordt belegd in een bepaalde hoeveelheid aandelen. Wanneer deze aandelen dividenden uitkeren, keert het beleggingsfonds dit vervolgens uit aan de belegger. Ook de mogelijkheid van vermogensgroei is in het geval van beleggingsfondsen aan de orde. Wanneer de onderliggende aandelen in waarde toenemen, leidt dit tot een toename van de beleggingsfondswaarde. Stijgt uw positie in het beleggingsfonds in waarde, dan is er sprake van vermogensgroei. Dalen de onderliggende activa en daaropvolgend ook de fondswaarde, dan resulteert dit in vermogensverlies.

Professioneel beheer

Door het beleggen in beleggingsfondsen volg je in feite de strategie die is uitgestippeld door de fondsbeheerder, waar een relatief kleine vergoeding tegenover staat. Individuele beleggers hebben vaak niet de tijd, kennis en kapitaal om een soortgelijke portefeuille te bouwen die even gediversifieerd en doordacht is. Bovendien houdt de fondsbeheerder actief het effect in de gaten, opdat de gestelde beleggingsdoelen worden behaald.

Transparantie

Een beleggingsfonds is verplicht om aan derden informatie te verstrekken, in de vorm van documenten zoals fact sheets, jaaroverzichten, memorandums e.d.. Middels deze documenten kan de belegger een zo compleet mogelijk beeld krijgen van de strategie, risico’s en doelstellingen van het effect. Voordat u in een beleggingsfonds belegt, is het aan te raden om de fondskenmerken zorgvuldig door te nemen.

Liquiditeit

De beleggingsfondsen hebben vaak een dagelijks berekende Intrinsieke Waarde (NIW) en derhalve kunnen beleggers de onderliggende effecten eenvoudig van de hand doen. Er zijn echter fondsen, meestal niet-beursgenoteerde fondsen, die geen dagelijkse berekening van de NIW hebben. In dit geval is het effect niet dagelijks verhandelbaar. Beleggingsfondsen moeten de beleggers vaak binnen zeven dagen voor de aandelen betalen, maar veel fondsen doen dat eerder.

Kenmerken

Een beleggingsfonds is een open-ended effect waarin, gedurende de handelsdag, tussen bepaalde tijden gehandeld kan worden. Dit wil zeggen dat orders voor het beleggingsfonds in een specifiek tijdsspanne ingelegd kunnen worden. De orders worden uitgevoerd nadat de dagelijkse NIW berekening heeft plaatsgevonden. Daarnaast kent men beleggingsfondsen die niet beursgenoteerd zijn en over-the-counter (OTC) verhandeld worden. Gewoonlijk volgt een beleggingsfonds een mandje aandelen en/of obligaties. Verder bestaan er ook alternatieve fondsen, zogenoemde hedgefondsen, die de focus hebben liggen op valuta, vastgoed en leningen. Beleggingsfondsen worden verhandeld tegen een koers op of nabij de NIW. Deze webpagina zal deze facetten uitvoerig bespreken.

Onderliggende waarde

In feite is een beleggingsfonds een pot met ingelegd kapitaal van de individuele belegger dat wordt belegd in meerdere effecten en dus niet in slechts één aandeel. De producten waarin het effect belegt, worden de onderliggende waarden genoemd. Een beleggingsfonds kan honderden of duizenden onderliggende waarden in verschillende bedrijfstakken bezitten, of het kan zich ook beperken tot één bepaalde bedrijfstak of sector. De waarde van het effect is gebaseerd op de waarde van alle onderliggende financiële instrumenten samen.

Netto-inventariswaarde

De Netto-inventariswaarde (NIW) geeft de marktwaarde van de onderliggende portefeuille weer, gecorrigeerd voor de kosten en vergoedingen van het effect en uitgedrukt per eenheid. De prijs van een gemeenschappelijk beleggingsfonds moet worden vastgesteld op basis van de NIW.

De meeste beleggingsfondsen zijn wettelijk verplicht hun aandelen elke werkdag te prijzen. De prijs, de waarde per aandeel van de activa van het beleggingsfonds minus de verplichtingen, wordt de NIW genoemd. De beleggingsfondsen moeten hun aandelen verkopen en terugkopen tegen de NIW die wordt berekend nadat de belegger een aankoop- of terugkooporder heeft geplaatst.

Open-ended and closed-ended fondsen

Een open-ended effect is op continue basis beschikbaar voor inschrijving en terugkoop. Beleggers kunnen gemakkelijk participaties kopen en verkopen tegen de NIW per participatie, welke dagelijks wordt vastgelegd. In het algemeen zijn open fondsen relatief liquide.

Het aantal participaties in het effect staat niet vast. Op verzoek van de beleggers worden meer participaties gecreëerd of ingekocht (teruggekocht). De open structuur is een van de redenen waarom de beleggingsfondsen de NIW volgen.

Zoals elk beleggingsfonds heeft ook een closed-end effect een fondsbeheerder om de beleggingsbeslissingen te nemen en de gelden te beheren. Het aantal participaties binnen een closed-end effect ligt in vergelijking met een open-ended effect vast. Een closed-end effect concentreert zich doorgaans op bepaalde sectoren, geografische markten of industrieën.

Wel of niet beursgenoteerd

Een beleggingsfonds komt in twee varianten: een effect met beursnotering en een effect zonder notering. In het geval van genoteerde fondsen kan een belegger (bijna) real-time koersinformatie verkrijgen door financiële websites of door het handelsplatform bij de broker of bank te controleren. De koers waartegen de belegger het aandeel van het beleggingsfonds verhandelt is afhankelijk van de NIW berekening. Deze berekening kan enkele uren, nadat de belegger een order voor het beleggingsfonds heeft ingelegd, plaatsvinden.

Via LYNX heeft u tussen specifieke handelsuren de mogelijkheid om een order voor het effect te plaatsen. Voor veel fondsen is dit tussen 13:00 en 16:00 uur. Beleggingsfondsen zijn verplicht om binnen zeven dagen de betaling te verrichten aan de belegger, maar in de praktijk gebeurt dit sneller. In tegenstelling tot aandelenhandel, kunt u bij het beleggen in een beleggingsfonds niet opgeven hoeveel aandelen u wilt kopen. In plaats daarvan kunt u aangeven met welk bedrag u wilt beleggen, waarna het effect na de uitvoering van het order het aantal aandelen toekent.

Kosten

In algemene zin brengen actieve beleggingsfondsen hogere fees in rekening dan passieve fondsen. Zo besteedt een fondsbeheerder van een actief effect zijn tijd aan het analyseren en modelleren van de markten, met als doel dat het actieve effect beter presteert dan de benchmark. Verder wordt de portefeuille van het actieve effect frequent veranderd, wat leidt tot meer transactiekosten. Deze kosten zijn verrekend in de rendementen van het beleggingsfonds. De kosten van een effect hebben de volgende kenmerken:

  • Front-end load: wanneer initieel in het effect wordt belegd zijn dit de gemoeide kosten.
  • Expense ratio: hiermee worden de lopende kosten bedoeld voor het onderhouden van het effect en ziet dus toe op management fees en operationele kosten.
  • Redemption fee: wanneer het aandeel teruggekocht wordt, oftewel de sales exit fee.

Wees ervan bewust dat de kostenstructuur van het beleggingsfonds verschilt per effect. Om een indruk te krijgen van de kosten, kunt u de fondsbrochure raadplegen.

Opbouw van beleggingsfondsen

Beleggingsfondsen worden opgezet door professionele investeerders die zich aan de regulering en wetgeving dienen te houden. Fondsbeheerders horen geregistreerde beleggingsadviseurs te zijn. Een beleggingsfonds berust zich op het zogenoemde benefit of trust, waarmee de fondsbeheerder namens de individuele beleggers de beleggingen uitvoert. Deze beleggingen worden conform de gestelde beleggingsstrategie verricht. Alle uitgevoerde beleggingen worden bewaard bij een bewaarbedrijf.

NIW van beleggingsfondsen

Beleggingsfondsen verzamelen kapitaal van individuele beleggers dat vervolgens door de fondsbeheerder wordt belegd in meerdere onderliggende waarden. De activa waarin een beleggingsfonds belegt, zal in lijn zijn met het gestelde beleggingsdoel van dat specifieke effect. Voorbeelden van beleggingsdoelstellingen zijn: het volgen van een index zoals de S&P 500, een segment of sector van de totale markt, of het volgen van een bepaald pensioenjaar.

De aandelen, obligaties en andere financiële instrumenten die door een beleggingsfonds als belegging worden aangehouden, worden de hele dag door verhandeld. De waarde van het effect is gebaseerd op de onderliggende waarden en wordt berekend aan het einde van de handelsdag. Deze prijs wordt de intrinsieke waarde, of ook wel netto-inventariswaarde (NIW) genoemd.

Prijs bepalen aan de hand van de NIW

De waarde van een beleggingsfonds is gebaseerd op de onderliggende waarden waarin is belegd. Op een specifiek moment van de dag wordt de waarde van de onderliggende posities van een beleggingsfonds door accountantskantoren opgeteld, op basis van de slotkoers van de beurs en andere beurzen. Schulden of verplichtingen van het beleggingsfonds, zoals aandelen die short worden verkocht, worden vaak afgetrokken om de NIW te berekenen. Uiteindelijk wordt de prijs van het beleggingsfonds door de beurzen geactualiseerd om de nieuwe NIW weer te geven.

Waarde van een beleggingsfonds

De waarde van beleggingsfondsen wordt mede bepaald door het bedrag dat in het effect is belegd, de kosten om het effect te beheren en door de uitstaande aandelen. De NIW levert echter geen prestatiemaatstaf op voor het effect. Omdat beleggingsfondsen vrijwel al hun inkomsten en gerealiseerde vermogenswinsten uitkeren aan de aandeelhouders van het fonds, is de NIW van een beleggingsfonds relatief onbelangrijk voor het meten van de prestaties van een effect. In plaats daarvan wordt een beleggingsfonds het best beoordeeld op basis van het totale rendement, dat zowel de prestaties van de onderliggende effecten als de uitgekeerde dividenden omvat.

Uitvoeren van orders voor beleggingsfondsen

Beleggers kunnen orders versturen om beleggingsfondsparticipaties te kopen of te verkopen gedurende een bepaalde tijdspanne op een handelsdag. De participaties worden op een later tijdstip toegewezen op basis van de prijs die voortvloeit uit de NIW. Het bedrag van de aandelen dat de belegger ontvangt, wordt ook beïnvloed door de mogelijke kosten van het beleggingsfonds.

Beleggers weten alleen de NIW van de vorige handelsdag. Alle aankoop- en verkooporders in het beleggingsfonds worden samengevoegd en vervolgens op een bepaald moment van de dag afgewikkeld. Als een belegger bijvoorbeeld om 14.32 uur een order van $ 10.000 in het beleggingsfonds plaatst, is het niet duidelijk hoeveel aandelen of participaties de belegger precies heeft gekocht tot de vereffening.

Risico's

De beleggingsfondsen zijn niet geschikt voor alle beleggers. Gezien de risico’s die verbonden zijn aan de handel in beleggingsfondsen, dient u ze alleen gebruiken als u er zeker van bent dat u de risico’s begrijpt. Voordat u belegt, moet u uw ervaring, beleggingsdoelstellingen, financiële middelen en alle andere relevante overwegingen zorgvuldig beoordelen.

Marktrisico

De portefeuille die ten grondslag ligt aan een beleggingsfonds bestaat uit veel onderliggende waarden, waardoor u beschermd bent tegen het specifieke risico dat een individueel effect slecht presteert. U bent echter nog steeds blootgesteld aan marktrisico. Als bijvoorbeeld de brede Europese aandelenmarkt daalt, zal een fonds, dat een bepaalde Europese index volgt, ook dalen. Dit wordt marktrisico genoemd.

Mogelijke prijsonzekerheid

De beleggingsfondsen zijn, in tegenstelling tot aandelen, niet continu verhandelbaar tijdens de reguliere handelsuren. Ze hebben meestal een dagelijkse ordertijd. Orders worden geaccepteerd na de dagelijkse NIW berekeningen. Dit betekent dat de prijs waartegen een belegger aandelen koopt of terugkoopt, afhankelijk is van de NIW van het effect. Deze prijs wordt pas vele uren na het plaatsen van een order berekend. Dit betekent dat de beleggers te maken hebben met prijsonzekerheid.

Liquiditeitsrisico

Dit geldt alleen voor closed-end fondsen en is het risico dat u uw beleggingsfondsen niet tegen een eerlijke prijs kunt verkopen. Er kunnen onvoldoende orders zijn om te kopen of de prijs kan te laag zijn. De liquiditeit kan per beleggingsfonds verschillen. Sommige fondsen worden actief verhandeld. Anderen hebben een relatief lage omzet, wat kopen en verkopen tegen een eerlijke prijs kan bemoeilijken.

Kredietrisico

Als belegger van een obligatiefonds bent u afhankelijk van de betrouwbaarheid van de uitgever van de onderliggende obligaties. Het in gebreke blijven van de uitgever, in geval van faillissement van ondernemingen, heeft een negatieve invloed op de NIW van het effect.

Valutarisico

Bij beleggingsfondsen, zoals internationale fondsen en sommige grondstoffenfondsen, loopt u een valutarisico. In het geval van internationale fondsen bestaat de onderliggende portefeuille uit aandelen die genoteerd zijn op buitenlandse markten. Deze aandelen worden geprijsd in de valuta van de overzeese markt. De waarde in vreemde valuta moet worden omgezet in euro’s voordat de fondsen op een Europese beurs kunnen worden verhandeld. Een stijging van de waarde van de euro ten opzichte van de valuta van het land waar u aan blootgesteld bent, kan leiden tot een daling van de waarde van uw effect.

Verhoging van marginvereisten

Om zichzelf en haar klanten te beschermen, kan Interactive Brokers UK op elk moment de marginvereisten voor klanten op bestaande en nieuwe posities in beleggingsfondsen verhogen. Dit besluit kan het gevolg zijn van een sterke toename van de volatiliteit in het onderliggende effect, wanneer de marktkapitalisatie van het onderliggende effect onder een bepaalde drempel is gedaald of om een andere reden. Let wel, wanneer de margins worden aangepast, kan het gebeuren dat de rekening niet langer voldoet aan de marginvereisten. Is dit aan de orde, dan gaat de broker over tot het liquideren van posities om deze ontoereikendheid aan te zuiveren.

Liquidatierisico

Wanneer het totale onderpand in uw portefeuille onder de margevereiste daalt, heeft Interactive Brokers het recht om bepaalde posities zonder voorafgaande melding te sluiten, ongeacht of deze posities winstgevend of verliesgevend zijn. Als na de liquidatie uw rekening nog steeds een margin tekort heeft en u andere posities als onderpand heeft, dan zal Interactive Brokers UK andere posities sluiten om het margin tekort te elimineren. Wees ervan bewust dat een liquidatie altijd plaatsvindt tegen de dan geldende beste bied- of laatprijs en dat u geen invloed heeft op de uiteindelijk transactieprijs. De liquidatie kan worden uitgevoerd tegen een verlieslijdende prijs en kan op een voor u ongunstig moment worden uitgevoerd.

Gebruik

Er zijn verschillende redenen waarom beleggers in beleggingsfondsen handelen. De voornaamste redenen worden hieronder beschreven.

Diversificatie

Beleggers kunnen gebruik maken van beleggingsfondsen om een gediversifieerde beleggingsportefeuille voor de lange termijn op te bouwen. De beleggers kunnen ook één of meer fondsen gebruiken om een blootstelling aan een bepaalde sector of activaklasse te verkrijgen, voor de lange termijn of tijdelijk. Door uw geld te spreiden over een reeks aandelen (of andere activaklassen) kan uw totale risico verminderen. Hierdoor wordt de impact op uw portefeuille verminderd als één of twee bedrijven slecht presteren.

Allocatie van activa

De allocatie van activa is de manier waarop u uw geld verdeelt over beleggingscategorieën zoals:

  • nationale en/of internationale aandelen;
  • obligaties; en
  • grondstoffen.

Uw asset allocatie heeft een belangrijke impact op uw beleggingsrendement. Van tijd tot tijd kunt u uw asset allocatie aanpassen. Met beleggingsfondsen kunt u uw weging eenvoudig aanpassen aan de aandelenmarkt, of een deel daarvan, in één transactie, door beleggingsfondsen te kopen om uw exposure te vergroten en te verkopen om deze te verkleinen.

Kerninvestering

Beleggers kunnen gebruik maken van beleggingsfondsen als ze de brede aandelenmarkt als geheel willen volgen of overtreffen. Wanneer beleggers beter willen presteren dan de aandelenmarkt, is er een portefeuilleconstructie die is ontworpen om de kosten, belastingschuld en volatiliteit te minimaliseren. De strategie heeft twee elementen:

  • Een passief beheerde kernportefeuille die een marktconform rendement oplevert; en
  • Eén of meer actief beheerde investeringen die volgens de fondsbeheerder beter zullen presteren dan de markt (satellieten). Deze benadering wordt ook wel de Core Satellite strategie genoemd.

De fondsbeheerder kijkt naar de actief beheerde investeringen om het totale rendement te verhogen door kansen te benutten, maar vertrouwt op de kern om marktrendementen te genereren. Een belangrijke overweging bij deze aanpak is dat u uw kernrendement tegen lage kosten realiseert. Houd er echter rekening mee dat beleggingsfondsen kosten met zich meebrengen, die over het algemeen stijgen wanneer het effect actiever is. Beleggingsfondsen vormen doorgaans de kern van de belegging.

Beleggersprofiel

Om na te gaan of beleggingsfondsen voor u een geschikte beleggingscategorie is, is het belangrijk om te toetsen of dit instrument aansluit bij uw kennis, ervaring, beleggingsdoel en beleggingshorizon. Als u overweegt om in beleggingsfondsen te beleggen, kunt u de volgende punten in ogenschouw nemen of het beleggen in beleggingsfondsen in overeenstemming is met uw beleggingsprofiel.

Complexiteit

Gezien de kenmerken van gemeenschappelijke beleggingsfondsen wordt het beschouwd als een niet-complex financieel instrument wanneer het wordt verhandeld op een gereguleerde beurs of op een gelijkwaardig ontwikkelde markt. Er is een breed scala aan beleggingsfondsen beschikbaar die verschillende kenmerken hebben, zoals beschreven op deze webpagina.

Vermijd onaangename verrassingen en zorg ervoor dat u op de hoogte bent van de productkenmerken en in welk type beleggingsfonds u belegt. Uit de productkenmerken kan namelijk blijken of een effect als complex en speculatief wordt beschouwd (bijvoorbeeld alternatieve fondsen). Ook niet-beursgenoteerde fondsen worden door hun structuur als complexer gezien. Vanwege het feit dat de beleggingsfondsensector op een zeer transparante basis werkt, is meer informatie over de onderliggende beleggingen en strategie te vinden in het prospectus van het effect.

Type belegger

Door zijn aard zijn beursgenoteerde beleggingsfondsen het meest geschikt voor de gemiddelde belegger. Beleggingsfondsen kunnen zowel door particuliere als professionele beleggers worden verhandeld.

Niet-beursgenoteerde fondsen zijn enkel geschikt voor professionele beleggers.

Kennis en ervaring

Voordat u in beleggingsfondsen belegt, is het belangrijk om rekening te houden met de vereiste kennis en ervaring.

LYNX vereist dat de belegger minimaal één jaar ervaring en voldoende kennis heeft van de handel in beleggingsfondsen en de mechanismen en risico’s van beleggingsfondsen goed begrijpt.

Financiële situatie en bewustzijn van risico’s

Beleggers moeten zich ervan bewust zijn en erkennen dat tot 100% van het bedrag van de oorspronkelijke belegging verloren kan gaan als gevolg van beleggingen in beleggingsfondsen.

Wat de risico’s betreft, moet een onderscheid worden gemaakt tussen de meer eenvoudige fondsen zoals aandelen-, obligatie- en gemengde fondsen en de alternatieve beleggingsfondsen. Bij de aankoop van een beleggingsfonds wordt het potentiële verlies gemaximaliseerd tot de initiële investering, zijnde de betaalde aankoopprijs. Bij de aankoop van alternatieve fondsen kan het risicoprofiel speculatief zijn, aangezien er sprake is van een hoger risico.

Meer informatie over het risico per beleggingsfonds is te vinden in het prospectus van het effect.

Beleggingsdoelstelling

De handel in beleggingsfondsen kan geschikt zijn voor bepaalde beleggingsdoelstellingen, zoals het genereren van inkomen en vermogensgroei.

Inkomen genereren

Inkomen kan worden verdiend door het ontvangen van uitkeringen op gekochte beleggingsfondsen. Voor aandelenfondsen ontvangt het effect dividenden op de onderliggende aandelen en keert uw deel aan u uit. Voor ETF’s in obligaties ontvangt het effect couponrentebetalingen op de onderliggende obligaties en keert vervolgens uw deel aan u uit. De uitkeringen worden driemaandelijks of halfjaarlijks uitgekeerd, afhankelijk van het beleggingsfonds.

Groei van kapitaal

Mensen beleggen in beleggingsfondsen omdat deze de mogelijkheid bieden op koerswinst. Beleggers kunnen het beleggingsfonds voor een relatief korte termijn aanhouden of ze kunnen een langetermijnvisie hebben, maar in beide gevallen hopen ze winst te maken.

Een belegger die speculeert op een positief sentiment kan een effect kopen. De potentiële winst is oneindig en het mogelijke verlies wordt gemaximaliseerd tot de betaalde prijs.

Beleggingshorizon

Er is geen specifieke beleggingshorizon voor de handel in beleggingsfondsen. Handel in beleggingsfondsen is geschikt voor de korte (minder dan 3 jaar), middellange (3 tot 10 jaar) en lange termijn (meer dan 10 jaar) termijn.

Samenvatting

Op deze pagina zijn tot zover de belangrijkste kenmerken van de handel in beleggingsfondsen besproken. Met beleggingsfondsen kunt u handelen op een groep of een mix van activaklassen. Zo kunt u bijvoorbeeld in één transactie een gediversifieerde blootstelling aan verschillende activaklassen, beleggingsstrategie en regio’s krijgen.

Voordelen
  • Potentiële rendementen in de vorm van inkomsten en kapitaalgroei
  • Gemakkelijke diversificatie
  • Verhandelen tegen hun intrinsieke waarde
  • Er zijn vele, vele soorten beleggingsfondsen. U kunt fondsen indelen op basis van activaklasse, beleggingsstrategie, regio, enz.
Nadelen
  • Risico's verbonden aan de onderliggende effecten zorgen ervoor dat de waarde van deze effecten daalt
  • Beleggingsfondsen kunnen veel kosten met zich meebrengen
  • Potentiële prijsonzekerheid aangezien de NIW dagelijks wordt berekend
  • Hoge en verschillende kosten in verband met beleggingsfondsen

U kunt op een aantal manieren gebruik maken van beleggingsfondsen, waaronder:

  • om onmiddellijke diversificatie te bereiken;
  • als kerninvestering van de portefeuille;
  • als onderdeel van een gerichte beleggingsstrategie; en
  • om uw allocatie van de activa in de portefeuille aan te passen.
Begrippenlijst

Allocatie van activa

Allocatie is een beleggingsstrategie die gericht is op een evenwicht tussen risico en rendement. Dit wordt bereikt door de activa van een portefeuille te verdelen volgens de doelstellingen, de risicotolerantie en de beleggingshorizon van een individu.

Beheerde investeringen

Professioneel beheerde portefeuille van activa.

Beleggingsfonds

Het beleggingsfonds bundelt het geld van veel individuele beleggers en belegt het in een portefeuille van effecten.

Closed-end effect

Beheerde belegging waarbij er een beperking is op het aantal participaties in het effect dat zal worden uitgegeven.

Core Satellite strategie

Dat is een asset allocatiemodel, waarin op effectieve wijze passieve en actieve beleggingsstrategieën worden gecombineerd. De actieve beleggingsstrategieën hebben als doel om voor extra rendement te zorgen.

Diversificatie

Diversificatie is een risicomanagementstrategie die een grote verscheidenheid aan beleggingen binnen een portefeuille combineert. De ratio achter deze techniek is dat een portefeuille die is opgebouwd uit verschillende soorten activa gemiddeld hogere lange termijn rendementen zal opleveren en het risico van een individueel bezit of effect zal verlagen.

Dividend

Het dividend is de uitkering van (een deel van) de winst van de onderneming en wordt uitgekeerd aan een categorie van aandeelhouders.

Fondsbeheerder

Een fondsbeheerder is verantwoordelijk voor de uitvoering van de beleggingsstrategie van een effect en het beheer van de handelsactiviteiten van het effect. Het effect kan worden beheerd door één persoon, door twee personen als co-beheerders of door een team van drie of meer personen.

Index

Een index is een groep financiële waarden die worden gebruikt om een prestatie-indicatie van een bepaalde sector te geven

Inflatierisico

Risico dat verwijst naar het effect van de inflatie op de prijs van de obligatie.

Kosten bij verkoop (load)

Een vergoeding die wordt betaald om aandelen in een beleggingsfonds te kopen, betaald bij de aankoop van aandelen (frontend load) of de verkoop van aandelen (backend load).

Krediet- /wanbetalingsrisico

De kans dat bedrijven of particulieren niet in staat zullen zijn om de vereiste betalingen op hun schuldverplichtingen te doen.

Valutarisico

Het risico dat de valuta van de obligatie daalt en dus de waarde van de couponrente en de hoofdsom van de obligatie.

Liquiditeit

Liquiditeit beschrijft de mate waarin activa snel op de markt kunnen worden gekocht of verkocht tegen een prijs die de intrinsieke waarde ervan weerspiegelt. Met andere woorden: het gemak waarmee het kan worden omgezet in geld.

Liquiditeitsrisico

Het risico dat een belegger van een effect geen koper kan vinden wanneer hij wil verkopen, wordt liquiditeitsrisico genoemd.

Management fee

De vergoeding die een beleggingsfonds aan zijn beleggingsadviseur of gelieerde ondernemingen betaalt voor het beheer van de portefeuille van het effect. Het kan ook bepaalde administratieve kosten omvatten.

Marktrisico

Risico van een algemene daling van de markt.

Netto-inventariswaarde (NIW)

Waarde van de activa van een onderneming min de schulden of verplichtingen van het beleggingsfonds, gedeeld door het aantal aandelen bij de uitgifte.

Open-ended effect

Beheerde belegging waarbij er geen beperking is op het aantal participaties in het effect dat zal worden uitgegeven.

Operationele kosten

De lopende kosten van het beheer van een fonds, inclusief beheerskosten en andere kosten. De bedrijfskosten worden betaald uit het vermogen van het fonds, voordat de winst aan de beleggers wordt uitgekeerd, waardoor het rendement van een effect daalt.

Uitgever

Een uitgever is een rechtspersoon die effecten ontwikkelt, registreert en verkoopt om zijn activiteiten te financieren. Uitgevers kunnen vennootschappen, beleggingsfondsen of binnen- of buitenlandse overheden zijn.

Volatiliteit

Een maatstaf voor het verwachte bedrag van schommelingen in de prijs van de effecten in kwestie.